YARIN DİYE BİR ŞEY

Sen giderken

Arkanda bir türkü bıraktın,

Dağların sırtında yankılanan,

Ezilmiş buğdayın,

Çatlamış toprağın sesiyle…

Sen giderken

Sol cebinde umut vardı hâlâ,

Bir avuç güneş,

Bir parça mertlik

Ve yarın diye bir şey…

Oysa ne çok dövüldü sabahlar,

Kaç kez kelepçelendi uykular,

Bir yangın yeri gibiydi mektupların,

Kurşun kurşun bakıyordu cümleler…

Ama sen,

Sen gene de düşlerini sakla bir yere,

Yeni doğan çocukların alnına

Ve güzel günler görmeye yeminli adamlara…

Çünkü yarın, diye bir şey var hâlâ.