BİR PAZARTESİ GÜNÜ

Bir pazartesi günü aşkı idin şu gönle dokunan,
Bir bahar başlangıcı
Belki ilkbahar gibi çiçek açar bu gönül
Belki sonbahar gibi solardı tüm hayallerim.
Bilemezdim ki.
Bir yağmur damlasının şifası olurdun çiçeklerime
Belki de gözümün çağlayanlarına…
Mamafih, daha da dinmez oldu bu yürek
Dünyalık cesedime toprak atar oldular, kürek kürek…

Bu bağırışlara, her gün tefekkür için arayan bakışlara
Bir de sen eklendin.
Eklendin ya!
Yıldızlarda seni arar oldum,
Beni susturur oldu bu pervasız, hayatıma dolan gece
Ağlayışlarımı dipsiz kuyu misali karanlığında yutar
Göz yaşlarımı, suya aç toprağında yıldızları parlatır oldu…

İzler oldum etrafı manasız manasız,
Bilemiyorum, ne izlediğimi gördüğümü bilmiyorum,
Ama seni görüyorum, belki de siluetini
Sanrılarımın içerisinde en parlağı da sensin hani
Kalemim iğne gibi batar oldu şu gönle ey sevgili
Her cümlesinde belki, belki de her kelimesinde kanatıyor sensiz.

Yalnızlığı dert etmez oldum
Bin gönülde seni arar oldum
Papatyaya dediğin kadar sever miydin bilmem
Şu gönle kilit vuruldu, sustum
Ben sensizliğe dayanamaz oldum…